“İnsanlar dalgasına tutulmuş bir gemiyim!”

İstanbul’a Veda 

Direğe yatay bir şekilde bağlanmış gönderim Seren. Demir alma saati yavaş yavaş yaklaşıyor İstanbul’dan. Boğaz’da uzaktan şairin “Batan Gemi”sini görüp el sallıyorum. O an anlıyorum İstanbul’da “İnsanlar dalgasına tutulmuş bir gemi”*olduğumu ve “sağa sola sallanıp… çırpındığımı”**.  Birden bir lodos esiyor. Dalgalar sahili dövüyor ve “Batan Gemi”yi sürüklüyor. Sonrasında gökyüzünün gözleri çiseliyor. Gök 1001 gözüyle bana ve “Batan Gemi”ye bakıyor. O anda göğün gözlerini mi yoksa gözlerinin göğünü mü görüyorum bilmiyorum. Neden sonra gökyüzünün gözleri kâh mavi kâh lacivert oluyor. İçime bir huzur doluyor ve belki de “Batan Gemi”nin kaptanına da. Şimdi rüzgâr Seren’imi kabartıyor, yelken açmaya hazırım. 

* C. S. Tarancı’nın “Batan Gemi” isimli şiirinden bir dize. http://siir.sitesi.web.tr/cahit-sitki-taranci/batan-gemi.html

** C. S. Tarancı’nın “Batan Gemi” isimli şiirinden bir dize. http://siir.sitesi.web.tr/cahit-sitki-taranci/batan-gemi.html