Fiziksel Gelişim: Okul dönemi çocuklarının genellikle güçlü motor becerileri vardır. Ancak koordinasyon (özellikle göz-el arasındaki), dayanıklılık, denge ve fiziksel beceriler değişiklik gösterebilir.

Küçük kas becerileri de çocuktan çocuğa değişkenlik gösterebilir. Bu beceriler, çocuğun güzel yazmasını, düzgün giyinmesini, yatak toplamak ya da bulaşık yıkamak gibi kimi ev işlerini yapmasını sağlayabilir.

Bu yaştaki çocukların kilosu, boyu ve yapıları arasında büyük farklılıklar vardır. Beslenme ve egzersiz kadar genetik yapının da çocuğun gelişiminde etkili unsurlar olduğunu unutmamak gerekir.

Kız ve erkek çocuklarda cinsel gelişim ve ergenlik bulguları da şu şekilde olur: Kızlarda meme büyümesi, koltuk altı ve genital bölgede tüylenme; erkeklerde koltuk altı, göğüs ve genital bölgede tüylenme, testislerin ve penisin büyümesi.      

Dil gelişimi: Erken dönem okul çocuklarının basit ama ortalama beş ila yedi kelimeden oluşan tam cümleler kuruyor olmaları gerekir. Daha sonra dilbilgisi ve telaffuzu gelişir ve düzelir. Büyüdükçe de birleşik cümleler kuracak hale gelirler.

Dil gelişimindeki aksamalar duyma veya zeka problemleriyle ilintili olabilir. Buna ek olarak, kendilerini ifade edemeyen çocukların saldırgan bir tutum benimsemeleri ya da öfke krizleri geçirmeleri olasıdır.

Davranış: Bu dönemde sık sık yapılan fiziksel şikayetler (boğaz ağrısı, karın ağrısı, kol ya da bacaklarda ağrılar) vücuda dair gittikçe artan bir farkındalığa delalettir. Her ne kadar bu tür şikayetlere dair fiziksel bir kanıt olmasa da çocuğun şikayetlerini dikkate almak gerekir; böylece çocuğun sağlık durumuyla ilgilendiğinizi ona hissettirmiş olursunuz.  

Okul dönemi çocuklarda davranış olarak kendini arkadaşlarına kabul ettirme öne çıkar. Çocuklar, “grubun” bir parçası olmak için belli davranışlar sergileyebilirler. Çocuklarla bu davranışlar üzerine konuşmak onun kendisini gruba kabul edilmiş hissetmesini sağlar; tabii bunu yaparken ailenin davranış standartlarının dışına çıkmamak gerekir.

Bu yaşlarda arakdaşlık genellikle hemcinsler arasında kurulur. Aslında daha küçük yaşlardaki okul çocukları karşı cinsten arkadaşlarını “garip” ya da “tuhaf” olarak betimlerler. Çocukların ergenliğe yaklaştıkça karşı cinse dair olumsuz fikirleri değişir.  

Yalan söylemek, kopya çekmek, çalmak okul dönemindeki çocuklarda görülebilecek ve aile, arkadaşlar, okul ve toplum tarafından onlara kabul ettirilmeye çalışılan kuralları öğrendikçe değiştirecekleri davranış biçimleridir. Aile, çocuğun bu olumsuz davranışlarıyla özel olarak ilgilenmelidir (ki çocuk arkadaşları arasında alay konusu olmasın ya da onlar tarafından dışlanmasın). Aile bağışlayıcı bir tutum sergilemeli ve vereceği ceza direkt davranışın kendisiyle alakalı, davranışa yönelik olmalıdır.  

Dikkat hem evde hem okulda başarının sağlanması için önemlidir. 6 yaşındaki bir çocuk en azından 15 dakika boyunca bir işe odaklanabilmelidir. 9 yaşına kadar çocuk 1 saat boyunca yaptığı şeye odaklanabiliyor olmalıdır.

Çocuğun, kendine güvenini kaybetmeden başarısızlığın ve hayalkırıklıklarının üstesinden gelmesi mühimdir.