- Haydi bakalım banyo vakti!
- Hayır, banyo vakti değil!
Üç yaşındaki çocuklardan kim bilir kaç kez duymuşsunuzdur "Hayır!" lafını ya da olumsuz cevapları. Üstelik ortada cevap verilmesi gereken bir durum bile yokken kimi zaman...
Ancak gerekli gereksiz söylenen bu "Hayır"lar, bizim yani yetişkinlerin bildikleri manadaki "hayır" değildir. Bu olumsuz yanıtlar, sizin sandığınız gibi itiraz anlamı da taşımıyor.
Çocuğun kişiliğini fark ettirme çabası
Çocuk 3 yaşına gelinceye kadar etrafındaki nesneleri, anneyi ve diğerlerini fark etmiştir. Ancak en zoru olan "kendini fark etme" bu yaşta gerçekleşir. İşte kendini fark etmenin ve ettirmenin en kolay yolu da karşı çıkmak, hayır demektir.
Buna bir anlamda kişilik geliştirme diyebiliriz. Dediğiniz her şeyin tersini söyler ya da isterler. Bu; kendi fikirlerini ortaya koyma ve bunun insanlar üzerinde nasıl bir etki yarattığını görme isteğidir.
Ne yapılabilir?
· Siz de olumsuz cümlelerle onun bu "fark edilme" çabasına yardımcı olabilirsiniz. "Ellerini yıkama" diyerek ellerini yıkatabilirsiniz örneğin (çünkü o, "hayır, yıkayacağım işte!" diyecektir).
· Seçenekler sunabilirsiniz:
- Bu sefer banyo yaparken küveti doldurmamı ister misin, oyuncaklarını da yüzdürürsün? Yoksa küveti doldurmadan pembe taburende oturarak mı yıkanmak istersin?
Çocuğun "Hayır!" döneminde ona yardımcı olarak kendi kararlarını kendi verebilen, bağımsız bir kişilik geliştirmesine katkıda bulunmuş olursunuz.