- Çocuklar 10-12 aylıktan itibaren (ya da motor becerileri parmaklarıyla ya da bir kaşıkla ağızlarına yiyecek koymalarını sağlıyorsa daha küçükten itibaren) kendi kendilerini besleyebilirler.
- Küçük çocuklara yiyecek seçimi ya da öğünleri konusunda denetim hakkı verilmemelidir; çünkü tat yelpazeleri henüz tam anlamıyla gelişmemiştir.
- Yürüme çağındaki ufaklıklar neofobiktir; yeni ya da tanımadıkları bir şeyden otomatikman korkarlar. Bu durum yeni tatlar ve dokular konusunda kaygı duymalarına da yol açar.
- Çocuğunuzun en sevdiği yiyeceği istemesi karşısında pes edeyim, geri adım atayım demeyin sakın; yoksa kaçınılmaz olarak kendisini güvenli tatlar ve dokularla sınırlayacaktır.
- Bir çocuğun midesi, bir yetişkinin midesinden küçüktür, bu yüzden de ona küçük, çiğneyip yutabileceği büyüklükte lokmalar verin.
- Sağlıklı bir beslenme düzeni olan, oturup yemek yiyebilecek olan çocuğa, yemeyle ilgili bir sorunu olmadığı için teşvik amacıyla yiyecek seçenekleri sunulabilir. Yine de seçenekleri sınırlamanız gerekir.
"Yemek zamanları bizim için tam bir savaş meydanı! Bazen hiç takmıyorum; biz yemek yerken bırakıyorum etrafta dolansın..."
Küçük çocuklar neofobik olabilir; özellikle de yürüme çağındakiler yeni deneyimlerden korkabilir. Çocuğunuzun sınırlı besleniyorsa, tabağını bilmediği yiyeceklerle doldurmayın. Tabağa bildiği yiyecekleri koyun, yeni yiyeceklerden de küçük lokmalar verin. 15-20 kez reddetmesini bekleyebilirsiniz. Onu yeni yemeklere karşı gösterdiği hassasiyeti kırma sürecine soktuğunuzu unutmayın.