Her gün daha da çirkinleşen dünyamızda, bırakın çocuklarımızı, biz yetişkinler bile kendimizi bir masala kaptıramamanın açlığıyla günlerimizi geçirip yıpranıyoruz, yıpratıyoruz. Hayal gücünden uzak; ama gündelik koşuşturmalara ve dertlere oldukça yakın harcadığımız günlerin ardından bir gün geliyor; doğaya kaçmak istiyoruz, zihnimizi boşaltmak ve bize iyi gelecek bir kitap okumak, bir film izlemek istiyoruz.

Çocukları mutlu etmenin yolları çeşitli; zihinsel gelişimlerini sağlamanın da. Ancak atlayacağımız son nokta hayal gücünü sınırlamak olmalı. Varsın, onların naif dünyasında ağaçlar görüyor, dinliyor ve her şeyi biliyor olsun... Zaten gerçekte de öyle değil mi?

Kitabın yazarı Jean-Marie Gustave Le Clezio, 1994'te "Yaşayan En Büyük Fransız Yazar" seçilmiş. 2008'de Nobel Edebiyat Ödülü alan yazar; yenilikçi ve asi olarak nitelendiriliyor. 70'lerin sonuna doğru tarzında değişikliğe gidip daha dingin, sade ve açık bir dil kullanıyor ve kitaplarında çocukluk, azınlık ve yolculuk temalarını öne çıkarıyor.

Usta yazar, bu kitabında ise minik okurlarını, günümüzde yetişkinlerin çocuk eğitiminde, önem sırasında aşağılara ittikleri hayati bir konuya dikkat çekiyor: Doğa sevgisi. Ama bunu yaparken öğretici olmaktan ziyade masalsı ve akıcı bir üslup kullanıyor. Macera eksik olur mu? Olmuyor. Kısacası bu, ormanın derinliklerine doğru yolculuğa çıkan bir çocuğun ağaçlarla tanışıp dost olmasının hikâyesi.

Ve kısacık bir alıntı:

"Ağaçların kör, sağır ve dilsiz olduklarını söyleyenler vardır ama bu aslında doğru değildir. Bir ağaçtan daha gevezesini bulamazsınız, tabii önce çekingenliğini bir kenara bıraksın, size alışsın. Üstelik her yerde, bütün yapraklarında gözleri vardır. Ama bunu kimse bilmez. Ağaçlar biraz utangaç olduklarından, çevrelerinde biri olduğunda genelde gözlerini kapalı tutarlar. Bizim ağaçlar ülkesine gitmek isteyen oğlansa onlara gözlerini açtırmayı yavaş yavaş öğrenmiş. Usul usul ıslık çalmış, ama bir türkü değilmiş tutturduğu; çok yavaş, ağaçlarınkine benzer, bir iki notadan oluşan bir ezgiymiş sadece. Bunun üstüne, kıpırdanan bütün küçük yaprakların üstünde, birbiri ardına usulca gözlerin açıldığını görmüş, salyangoz gözleri gibi. Karası, sarısı, pembesi, laciverdi, açık moru, her renkte göz vardır ağaçlarda. Hepsi birden açıklığın ortasında oturan oğlana bakmış; ne de acayip bir hismiş bu, nasıl da tatlı tatlı bakıyorlarmış."

İyi okumalar!

Kitabın adı: Ağaçlar Ülkesine Yolculuk

Yazarı: Jean-Marie Gustave Le Clezio