İlk tanıştığınız anda kanınız ısınır ya, Sedef Arabacıoğlu ile durumumuz budur. Tanıştık ve ben Sedef’i çok sevdim. Ancak muhteşem yemekler yaptığını ve bir blogu olduğunu hiçbir zaman bilemeyebilirdim. Çünkü Sedef bana söylemedi…
Facebook ve Twitter’ı cep telefonu üzerinden kullanan pek çokları gibi olan biteni kaçırabiliyorum. Bilgisayar başındaysam da muhakkak çalıştığım için bu sayfalar kapalı oluyor. Açık olduğu bir an da (nasıl da açık yalnız var ya) muhteşem bir tatlı görseli zönk diye önüme geldi.
Yani nasıl güzel fotoğraflanmış, nasıl güzel hazırlanmış, neredeyse kokusu geliyor…
Kim paylaştı bakmadan tamamen aç insan güdüsüyle linki takip edip kendimi Metenin Günlüğü diye bir sayfada buldum. Yemekler var, tatlılar var, çok acayip…
“Kim ya bu?” diye düşünüp tekrar kendime geldiğimde Sedef’in böyle bir durumu olduğunu keşfettim. (Keşif? Ayakta uyuyormuşum!)
O ara ben de Anne Boyutu’nun yazar kadrosunu oluşturuyorum, bilirim elimi attığım kıymete biner…
“Sedef bu tarifleri, fotoğrafları her şeyi sakla, sen benimsin” diye atladım üzerine.
“Sen merak etme” dedi o da… J
http://meteningunlugu.blogspot.com/
Sedef’in birbirinden harika tariflerini bir arada bulmak isterseniz bu adrese bakmanız lazım.
Seni çok seviyorum Sedefim :)