Çocuğunuzun duygusal olarak kendisini güvende hissetmesini sağlayabilecek bir anne babalık tarzını nasıl geliştirebilirsiniz? Bebeğiniz ya da bebekleriniz olduğunda neler hissettiğinizi bir hatırlamaya çalışın. Bazı anne babalar (ama özellikle de anneler) bebekleri doğar doğmaz hem fiziksel hem de duygusal olarak bu yeni durumla başa çıkma gücünü kendilerinde bulabilirler ama herkes için bu aynı şekilde gerçekleşmeyebilir.

Bu iyileşme sürecinizi ve bu dönemdeki davranışlarınızı hatırlamanız, kendi davranışınızın bebeğinizinkileri nasıl etkilediğini fark etmenize yardımcı olacaktır. Eğer özelikle yorgun hissettiyseniz, bebeğinizin sizden talep ettikleri gözünüzde büyümüş ve muhtemelen bu da sizi daha yorgun kılmış olabilir. Belki de bu yüzden bebeğinizle ilişki kurarken onu yeterince anlayamadınız. Buna benzer olarak eğer gergin hissettiyseniz, bebeğiniz kesinlikle bu davranışı kapacaktır.

Bu ilk günler ve aylarda bebeğin anne babası olarak sizden almaya ihtiyaç duyduğu tepkileri edinebilmek için davranışlarını şekillendirmeye başlaması kaçınılmazdır. Bu aslında, bir bebeğin ona uygun karşılıklar vermeniz için sizi harekete geçirecek şekilde davranmayı öğreneceği anlamına gelir. Üstelik çocuğunuz bunu öğrendikçe kendi özgün davranış kalıbını da geliştirir.

Çocuklar fark edilmeyi ve düşünülmeyi sevdikleri için bu şekilde davranmak çok önemlidir. Anne babasının kendisiyle ilgilendiğini gören bir çocuk, rahat hissedecek kadar güven duyacaktır. Ancak hiç düşünülmediğini ya da dikkate alınmadığını hisseden bir çocuk, dış dünyayla kurduğu ilişki anlamında, kendisini nereye ve nasıl konumlandıracağıyla ilgili endişelere kapılır. Bunun sonucunda da dikkat çekmek için yaramazlık gibi bazı davranışlar geliştirme ihtiyacı duyabilir. Bir çocuk bu taktiğe genelde, anne babasının ve diğer yetişkinlerin kendisini fark etmeleri için başvurur.

Bu nedenle başından itibaren ona değer verdiğinizi çocuğunuza göstermeye çalışın:

* Büyük ya da küçük olsun, başarılarını kutlayın ve dikkate almazlık etmeyin.

* Çabalarından ne kadar etkilendiğinizi bilmesini sağlamak için övgüyü kullanın. Sizin beklediğiniz kadar başarılı olmasa bile çabasını eleştirmeyin.

* Sözlü tebriklerinizi fiziksel işaretler ve şefkatinizle güçlendirin. Ancak fiziksel şefkatinizi bir ödül olarak kullanmayın. Sarılmalar ve öpücükler koşulsuz bir biçimde seve seve verilmeli.

* Yakınlarınıza çocuğunuzun başarılarından söz edin ve onu tebrik etmesini isteyin.

* İyi davranışını ödüllendirmek için ona küçük notlar yazın ve ikramlarda bulunun.

* Birlikte özel zamanlar geçirin. Sadece para harcamayın, çünkü onunla harcayacağınız zamanın yerini doldurmaz.

* Çocuklarınızı diğer çocuklarla kıyaslamayın.

* Beklentileriniz konusunda net olun. İki yaşındaki bir çocuk yatak odasını sizin yapabildiğiniz gibi toplayamayacaktır.

Anne babalık uzun süren bir uğraş gerektirir. Eğer başlangıçta hassas zamanlar geçirdiyseniz ve sahip olmanız gerektiğini düşündüğünüz duygular kendiliğinden ve doğal bir biçimde ortaya çıkmadıysa endişelenmeyin. Ne yaparsanız yapın, ama yolunda gitmeyen şeyler için kendinizi cezalandırmayın. Çocuk büyütmenin bir öğrenme süreci olduğunu unutmayın. Ebeveynlikte başarılı olmanın yolunun sevgi ve şefkati, güvenlik ve kontrolle dengelemekten geçtiğini de aklınızdan çıkarmayın.