Okul çağı, çocuğun aile yuvasından çıkıp dış dünyaya açıldığı toplumsal çevreye iyice karıştığı çağdır.
Bu yaşa kadar kızlar tutum ve davranışlarını genellikle anne ile erkekler ise baba ile kurdukları özdeşim sonucu kazanmışlardır. Fakat okula başlamayla birlikte öğretmen davranışları da bu dönem çocuklarının davranışlarının şekillenmesinde etkili olmaktadır. Bu nedenle anne-baba ve öğretmen, model olduğunu asla unutmamalıdır.
Çocukta iyiyle kötüyü, doğru ile yanlışı seçme yeteneği yani üst benlik gelişmiştir. Çocuğun bağımlılığı azaldığından annesi, dünyasının ekseni olmaktan çıkmıştır. Bütün gününü anneden ayrı olarak ya dışarıda oyunda ya da okulda geçirebilir.
6-7 yaşındaki, çiçeği burnunda okullu çocukların zihinsel gelişimleri ise aşağıdaki gibidir:
- Bu çağda çocuğun zihin gücü ve belleği bir hayli gelişir. Çocukta somut düşünce tarzı hâkimdir.
- Duyguları ile düşünür. Gözlemler ve deneyler sonucu bir takım hükümler verebilir.
- Bu dönemde "Toptan görüş" hâkimdir. Bu nedenle, okumayı öğretmek için harflerden başlamak yerine, çocuk için anlamlı olan cümle ve kelimelerden başlamak daha uygundur.
- His ve heyecanlarının etkisinde kalarak yargılara varırlar. Olayları objektif olarak eleştiremezler.
- Sık sık kendilerini överler ancak bu dönemin sonunda kendi kusurlarını görmeye başlar ve eleştirirler.
- Zamanı ayarlayamaz, ilerisi için plan yapamazlar.
- Sayıları kavramaya başlarlar. Basit toplama – çıkarma hesapları yapabilirler.
- Söylenenleri dikkatle dinlerler, dikkat süreleri oldukça uzamış durumdadır.
Bu dönemdeki çocukların dil gelişimi:
- Bu dönemde dil çok zenginleşir. Çocuk, çok fazla kelime öğrenir.
- Çocuğun sezsiz okuması, sesli okumasına nazaran daha hızlıdır.
- Çocuk, bu çağın sonuna doğru yabancı dil öğrenmeye hazır hale gelir.
- Bu yaş çocukları konuşmaya, tekrarlamaya çok meraklıdırlar. Yazmaya ilgi ve merakları daha azdır.