Boşanma sonucu, ayrılmış ebeveynler arasında çocuklar çoğunlukla anne ile yaşamaya devam ettiğinden, baba genellikle çocuğun hafta sonunu geçirdiği ebeveyn olur. Eşinden boşanmış bir babanın kızıyla sürdüğü ilişkide, kimi zaman kopukluklar yaşanabiliyor. Dolayısıyla, boşanma sonrasında, anne-çocuk ilişkisinden çok baba-çocuk ilişkisi değişime uğruyor.

Özellikle yeni boşanmış babalar için rehber niteliğinde önerilerde bulunan Psikolog Reyhan Algül, ideal baba-kız ilişkisine dair tüyolar verdi. 

Boşanmış babalar, adeta çocuklarından da boşanmakta ya da vicdanlarının sesini bastırabilmek için çocuklarının oyuncağı olmaktadırlar. Unutulmamalıdır ki, önemli olan kızınıza ne kadar uzun zaman ayırdığınız değil, ne kadar kaliteli zaman ayırdığınızdır. Aynı evde yaşayan ilgisiz bir baba olmaktansa boşanmış ama çocuğuna ilgi ve sevgiyle yaklaşan onu dinleyen, anlayan bir baba olmak daha değerlidir.

Kız çocuğunun kişiliğine etkisi

Kız çocukları babalarını memnun etmek isterler çünkü memnun ederek onay alacaklarını öğrenirler. Daha küçük yaşlarda bunu yolunu “uysal” olmaktan geçtiğini görürler. İstisnalar dışında kız çocukları daha itaatkâr, daha çalışkan, daha merhametli ve daha uslu olurlar. Bir kız çocuğu sadece onaylanmak için ya da başka bir ifadeyle “sevilmek için çalışan” biri haline gelebilir. Babasının iyi olarak gördüğü şeyleri kavrayan kız çocuğu, bu şekilde davranırsa babası tarafından sevileceğine inanır. İyi kız rolünü severek üstlenir. Bu daha sonra bir davranış kalıbı halini alır. Yetişkinlikte de sürekli mutsuz ama bunu ifade edemeyen, onay arayan, kararsız, en küçük şeyleri bile kafaya takan birine dönüşür. Ön planda olmayı da istemez, eleştirilmeyi de.

Bir çocuğun başına gelebilecek en kötü şey babanın varken yok olmasıdır. İlgisiz bir babaya, kız da ilgisizleşecektir. İlgili bir baba mükemmel olmaya çalışmaz. Mükemmel olmak yerine; kızını dinler, ona saygı gösterir, onunla berber vakit geçirir, ona olumlu geri bildirimlerde bulunur, yeteneklerini geliştirmesi için onu destekler.

Babasıyla iyi ilişkileri olan kız çocuklarını ileride öz güveni yüksek ve kendini rahat ifade edebilen yetişkinler oldukları görülmüştür. Babayla olan iyi ilişki, kızın hayata karşı daha pozitif bakmasını sağlamaktadır. Bu kızların liderlik vasıfları da yüksek düzeyde olmaktadır. Ayrıca bu kız çocuklarını ruh sağlıkları da kolay kolay bozulmamaktadır. 

Annenin tavrı nasıl olmalı?

Toplumumuzda kız çocuk ve baba arasındaki ilişkiler mesafelidir. Anne bu ilişkide bir tür arabulucu konumundadır ve aslında biraz da böyle olmasından hoşlanmaktadır. Babanın kız için ne kadar önemli olduğunu bir annenin unutmaması gerekir. Anne her şeyden önce kız çocuğu bir rakip gibi görmemelidir. Özellikle 0-6 yaş döneminde baba ve kızın yakınlaşması için beraber vakit geçirmeleri sağlanmadır. Hatta bazı aktiviteleri baba-kız beraber yapmalıdırlar. Paylaşımlarını artırmak için yardımcı olabilirsiniz.

Eşinizle sağlıklı bir diyalogunuzun olması kızınızın da erkeklerle sağlık bir iletişimi olmasını sağlayacaktır. Arada bir emniyet supabı görevine soyunmanız, onların ilişkisini sekteye uğratır ve aralarındaki mesafeyi artırır. Bırakın baba kız konuşsunlar, iletişime geçsinler. Bir sorun olunca da bunu beraber çözebilsinler.

Siz eşinizi kıskanıyor ve bunu öfke patlamalarıyla belli ediyorsanız kızınız “erkekler güvenilmez” diye bir mesaj alır. Bunun yanında bir de “Erkeklere güvenme şöyledirler, böyledirler” derseniz, kızınıza erkek düşmanlığını işlersiniz ve yetişkinliğindeki mutsuzluk motifini ortaya çıkartırsınız.

Eşinizi kız çocuğun hassas dünyasından haberdar etmek, onun psikolojisi konusunda bilgilendirmek gerekir. Yanlış olan tutumlarını düzeltmesi için eşinize yardımcı olun. Kızınızın hatıra defteri, anket, günlük gibi “pembe kağıt uğraşlar”ı varsa bunları okumaya çalışmayın. Saygı gösterin.

Psikolog Reyhan Algül