Bayram vesilesiyle şöyle minik bir “bayrama gelinceye kadar nelere tepkiseldik ne olduk?” “Almanağı” yapsak acaba karşımıza neler çıkar diye düşündük. Sonuçta 2011-2012 tarihleri arasında şiddetle itiraz ettiğimiz, tavır koyduğumuz, TT yaptığımız meseleler vardı ve o meseleler ne olmuştu?

Hadi birlikte bakalım.

İnternet RTUK’ü/İnternet sansürü!

Sistem “İnternetin Güvenli Kullanımına İlişkin Usul ve Esaslar” başlığı altında düzenlendi. Filtreleme kıstasları belirlendi. Sivil toplum kuruluşları, “Erişimi engellenen veya filtrelenen sitelerin önemli bir bölümü alternatif haber kaynakları, politik içerikli siteler, bazı sendika ve emek örgütlerinin siteleri, toplumun farklı kesimlerinin talep ve itirazlarını dile getirdikleri sitelerdir.” açıklamaları yaptı. Konu, sosyal medyada günlerce tartışıldı. Konu; “Merkezi filtre uygulaması, devlet eliyle gerçekleştiği her durumda SANSÜRDÜR. Çünkü vatandaşın seçme, bilgiye erişme özgürlüğü elinden alınmakta, bilgi yurttaşlara ulaşmadan devletin ilgili teknokrat ve bürokratları tarafından engellenmektedir.” noktasına kadar geldi ve ortak açıklamalar bu şekilde yapıldı. İmzalar toplandı, Taksim'de buluşuldu, konu defalarca TT oldu. Bazı internet siteleri “İnternetin ölümüne 110 gün kaldı-109 gün kaldı" şeklinde geri sayım başlattı.

Sonuç: 22 kasım 2012’de İnternette filtreleme başladı. Ve? Konuyla ilgili tartışmalar bıçakla kesilir gibi kesildi. Kimse bir yere girememek hususunda rahatsızlık dile getirmedi. Unutuldu gitti.

***

UCUBE!

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, Heykeltraş Mehmet Aksoy’un yaptığı heykeli “ucube” olarak nitelendirdi ve yıkılması emrini verdi. Yine ortalık ayağa kalktı. Tiyatrocu-sinemacı-yazar-gazeteci… Kısacası, Türkiye’nin aydın kesim denilebilecek binlerce entelektüelin başını çektiği bir “geri püskürtme” çalışması başladı. Mehmet Aksoy, durumu hakaret kabul edip, Başbakan'a dava açacağını açıkladı. İmzalar toplandı ve Taksim’de binlerce sanatçının katıldığı bir yürüyüş basın açıklamasıyla sonlandırıldı. Konunun “sanata, sanatçıya, geleceğe ve laikliğe yıkım emri” olarak değerlendirildiği mecralar da oldu. Fazıl Say, bir kez daha Türkiye’yi terk edeceğini açıkladı.

Sonuç: Heykel yıkıldı. Mehmet Aksoy’un Başbakan'a dava açıp açmadığı bilinmiyor. Fazıl Say Türkiye’yi terk etmedi.

***

Kadına Şiddete Hayır!

Bu konuda yazılanlardan yollar yapılır. Basılı yayında, televizyonlarda, Sosyal medyada kadın cinayetleri her haliyle işlendi. Konunun vehametine dikkat çekmek isteyen Habertürk gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Fatih Altaylı kocası tarafından sırtından bıçaklanan kadının fotoğrafını buzlamadan basınca ortalık "bu da kadına şiddettir" diye daha çok ayağa kalktı. Kadın ve aileden sorumlu bakanımız konuyu kesin şekilde çözecek her tür önlem üzerinde çalıştıklarını söyledi.

Sonuç: Bir alet yapıldı. Bu aletin üzerinde bir düğme var. Şiddete maruz kaldığını söyleyen kadın, bunu ispat edebilirse kendisine bu cihaz veriliyor. Kadın bu cihazı kolye gibi takıyor. Kocasının döveceğini önceden kestirebilirse düğmeye basıyor. Düğme karakolu arıyor. Bu! En son kadın cinayeti haberi 23 Ekim tarihli ve sadece internetteki haber başlıklarından bir tanesi olarak kaldı, herhangi bir tepki yaratmadı.

***

TERÖR!

Üst üste yaşanan baskınlar ve hemen her sabah gelen şehit haberleri önce “Vatan sağolsun” diye karşılandı. Sonrasında “daha fazla şehit istemiyoruz” diyen herkes başta İzmir-İstanbul olmak üzere kısa yürüyüşler ve pankart açma eylemleri yaptılar. “Şehitler ölmez” ya da “Vatan Bölünmez” gibi başlıklar defalarca TT oldu.

Sonuç: 23 Ekim 2012 tarihinde daha önce “Sayın Öcalan” ifadesini kullanan kişinin davası sonuçlandı. Mahkeme, ‘Öcalan’ı önder saymak suç değil’ diye 4 PKK’lıya beraat verdi. Konu sosyal medyada bile tartışılmadı.

***

4+4+4

Konuyla ilgili anneler başta olmak üzere bir kısım eğitimcilerin de dahil olduğu üst üste itirazlar yapıldı. Bazı öğretmenler bu yaş grubu çocuklarla nasıl baş edeceklerini bilemediklerini söyledi. Bazı pedagoglar bu yaş gurubu çocukların tuvalete gittikten sonra poposunu bile doğru düzgün yıkayamayacağını ve bunun da okulda salgın hastalıkları başlatacağını söyledi. Bazı pedagoglar kaba ve ince motoru tam gelişmemiş çocukları okula başlatmanın onların özgüvenlerinde derin yaralar açacağını açıkladı. Konu sosyal medyada binlerce farklı başlık altında tartışıldı. Okulların ilk gününde gazeteciler okullara doldu. Beslenme çantasından mama çıkan çocuklar, ağlayan çocuklar fotoğraflandı.

Sonuç: İlk yarı yılı tamamlamak üzere olduğumuz şu günlerde 5,5 yaşında okula başlayan çocukların neler yaşadıklarına dair haber görmüyoruz. Aileler durumdan mutlu. Çocuklar bütün gün kağıt kesip katlıyor. Öğretmenler bir şekilde duruma adapte oldu ve sesler kesildi.

Bu olaylar gündemimizi meşgul eden, ortalığı ayağa kaldıran, birbirini tanımayan binlerce hatta milyonlarca insanı bir araya getiren, herkesin ortak tepki verdiği olaylardan bir kısmıydı. Bunlara Balyoz davası-Ergenekon, Futbol-Şike, Van Depremi'nin ardında kendi insanlığımızı sorgulama, Ali Ağaoğlu’nun nasıl her yer için imar izni alabildiği, Uludere katliamı, Samsun’daki selden sonra su alan TOKİ binası ve bu sebeple ölenlerin yarattığı infial, başı boş kedi ve köpeklerin öldürülmesine dair yasa tasarısı ve boğaz köprüsüne kendini zincirleyen hayvan severler gibi pek çok eklenebilir.

Başlıklar çeşitlense de değişmeyen tek şey sonuç sanırım.

Aynı o tenceredeki kurbağalar gibiyiz.

Her şeye alışıyoruz…

Haber: Mehtap Erel