Sadece 20-30 yıl öncesine kadar, fiziksel güç gerektiren işlerdeki performansları, eğitim hayatındaki başarıları ve daha iddialı olmaları nedeniyle erkek çocuklarının ‘daha güçlü bir cins’ oldukları düşünülürdü.

Ancak kızlar, gün geçtikçe erkeklere daha fazla meydan okudukları için erkek çocuklarının artık kendilerine yeni bir kimlik edinmeleri gerekiyor. Kızlar erkekleri eğitim hayatındaki başarı konusunda geçerken, fiziksel işlerde de onlarla rekabet etmeye ve eşitlik talep etmeye başladılar. Dolayısıyla bugünün erkekleri ‘erkeklik’ kavramı için yeni bir tanımlama getirmek ve modern toplumda kendileri için yeni bir rolü hak etmek zorunda kalmış durumdalar. Ancak erkekler, cinsiyetlerine ilişkin bazı özelliklerden dolayı toplum içindeki değişen pozisyonlarına pek de aldırış etmiyorlar.

Araştırmalara göre erkeklerin duygularını ifade etme konusunda, kız çocuklarına nazaran daha fazla zorlandıklarını söyleyebiliriz. Bu durum erkek çocuklarının olumsuz ya da karmaşık duygularla mücadele ettikleri anlamına gelir.

Erkek çocukları hem sosyalleşirlerken, hem de okul içinde yardıma ihtiyaç duyduklarında bunu talep etmekte zorlanırlar. Ayrıca birçok erkek çocuğu, harcaması gereken bir enerjiyle doludur. Günümüzün dünyası ise bunun tam tersine daha çok internette sörf yapmak, bilgisayar oyunu oynamak ya da televizyon izlemek gibi oturma kültürü üzerine kuruludur.

Öte yandan kız çocuklarıysa fark edilmesi gereken başka konular silsilesine sahiptir. Tarihsel olarak kız çocuklarından cinsiyet kurallarına ve klişelerine erkek çocuklarına kıyasla daha fazla ‘riayet etmeleri’ beklenir. Bu anlamıyla bir yandan okul içinde ve dışında başarı elde etmeye çalışarak bağımsızlık mücadelesine girişirken, diğer yandan da üzerlerinde çocukları büyütmek, ev işlerini yapmak ve bakıcılık gibi rolleri öğrenmenin baskısını hissederler.

Dolayısıyla bu alanların bazılarında başarısız olma korkusu, hayatla ilgili yüksek beklentiler içinde olan kız çocukları için ciddi bir tehdit unsuru haline gelir.

Anne babalar olarak farklı cinsiyetteki çocuklarımızın sosyal gelişimlerine yardımcı olmak için olumlu adımlar atabiliriz. Örneğin erkek çocuklarına saldırganlığa başvurmadan kendilerini nasıl ifade edebileceklerini öğretebiliriz. Bunun için hayatlarındaki pozitif erkek rol modellerinin ne kadar önemli olduğunu unutmamamız gerekir. Ayrıca bu çocukların gündelik hayatlarında fiziksel aktivitelerde bulunmaları için fırsatlar sağlamayı da ihmal etmemeliyiz.

Kız çocuklarınaysa başarısız olduklarında kendilerini kötü hissetmemeleri için, kendi yetersizliklerimizi göstermemiz gerekir. Aynı şekilde hatalarımızı görmelerini sağlamak da işe yarayabilir. Çocukların üzerlerindeki baskıyı bilinçli olarak azaltmak, hem sürekli başarı sağlamaları, hem de ev işlerinde gerekli becerileri geliştirebilmeleri için son derece önemlidir. Tabii ki ister erkek, isterse kız çocuğu olsun, bu yöntemleri uygulamak önemli olmakla birlikte, her konuda mükemmel olmaları gerekmediğini anlamaları için de esneklikler bırakmalıyız.