Biz anne babalar çocuğumuzun sınıfında dersini en iyi yapan, çalışma noktasında öğretmenlerinin beğenisini toplamış, arkadaşlarına da örnek olan bir öğrenci olmasını isteriz. Anne babaların çalışkan öğrencileri hayranlıkla izlediğini, o çocukların durumlarından etkilenerek kendi çocuklarına da örnek olmasını istediğini, derslerine çalışan öğrencilerin “bunu nasıl yaptıklarını ve acaba kendi çocukları için de yapılıp yapılamayacağını” düşündüklerini gözlemleriz.

Anne babalar bir taraftan bunları düşünürken ve bazı öğrencilerin nasıl başarabildiğini merak ederken, kendilerini de etkili ve verimli dersçalışma konusunda çocukları için yeterli hale getirme noktasında ihtiyaç hissetmektedirler.

Bu yazı dizisinde verilen bilgilerle birlikte aileler “çocuklarının daha etkiliders çalışma alışkanlığı” kazanmasında neler öğreneceklerini, öğrendiklerinin önemi ve faydasını, öğrenince de nerede ve nasıl uygulayabileceklerini görecek; kısacası ulaşmak istedikleri sonuçları daha iyi ve etkili hale getirmek için çalışacaklardır.  

Öğrencilere zaman zaman uyguladığımız anketlerde sorduğumuz sorulardan biri de genellikle “anne-babanızın hangi davranışı veya sözü sizi çok fazla rahatsız eder?” sorusudur. Bu sorunun cevabının; 
"Dersini yaptın mı?" 
"Ödevlerini tamamladın mı?" 
"Neden dersine çalışmadın?"
"Dersine ne zaman çalışacaksın?"
"Yazılıya çalıştın mı demelerinden rahatsızlık duyuyorum" olduğunu görüyoruz. 

Ailelerin de birbirine benzer şikayetlerini zaman zaman duymaktayız:
"Hocam ben ders çalış demezsem asla ders çalışmıyor"
"Aslında benim çocuğum zehir gibi ama çalışmıyor"
"Yarın yazılı var ama hiç bana mısın demiyor"
"Ders için odaya girmesiyle çıkması bir oluyor"
"Ödev var mı diyorum, öğretmen vermedi diyor" vb. şikayetleri daha da uzatabiliriz. Aslında burada bir suçlu arıyoruz. 

Çocuklarımızın ders çalışma alışkanlıkları ve çalışma davranışları olumsuz olması halinde aile içerisindeki iletişimi de zedeleyebilmektedir. Hatta bazı ebeveynlerin çocuğun dersçalışma problemini çocuk üzerinde bir baskı unsuru haline getirebildiklerini de görebiliyoruz. 

Eğitimci olarak gözlemlediğim bir durum var. Bizler çocuklarımıza “ödevlerini / derslerini yapıp yapmadıklarını” sorarken aslında kendi görevimizi geçiştiriyoruz veya farkında değiliz. Anne babalar olarak çocuklarımızın okuldersleri ve başarısıyla ilgili en basit konularda bile bilgi sahibi olmak için uğraşmıyoruz. 

Eğitim Bilimleri Uzmanı Uğur Ataseven