Hiç kimse boşanmak için evlenmez. Herkes sonsuza dek mutlu yaşamak ister, iyi günde kötü günde bir arada olmak ister ama bazen yolları ayırmak daha doğrudur. Boşanma çok kolay alınacak bir karar değil ama madem ayrılıyorsunuz, önce umuyoruz bundan sonrasında hayat size mutluluklar getirir diyoruz. Şimdi gelin size bu zor kararı çocuğunuza nasıl anlatacağınız konusunda önemli ipuçları verelim. 

Çocuklar anne babalarının yaşadıkları zorlukların her zaman farkındadırlar. Anne babalarının üzüldüğü ya da kaygılandığı durumları, küçük bebekler bile sezgi yoluyla hissederler. Ama bu hatıra büyüdükçe zayıflayacaktır. Çocuklar dört yaşından itibaren karman çorban da olsa, anne babalarıyla ilgili hatıralara sahip olurlar. 
 
Bir ilişki bittiğinde ayrılma biçiminiz, yaşından bağımsız olarak çocuk üzerinde etki bırakacaktır. Çoğu anne baba en az yıpratıcı yolla ayrılmak ister, ama bunu uygulamak tansiyonun arttığı durumlarda genelde zordur. 
 
Unutmayın ki çocuklar, anne babaları tarafından çoğu sorunun mutlu bir biçimde çözülebileceğine inandırıldıkları için eşler arasında yaşanan sorunların çözümsüz kalmasını anlayamayabilirler. İşte bu yüzden çocukların meselelerin bazen bireyleri mutsuz kılacak şekilde çözüldüğünü görerek üzülmesi kaçınılmaz bir durumdur. 
 
Bu noktada izlenmesi gereken temel kurallar şunlardır:

• Eşinizle birlikte daha fazla yaşayamayacağınızı düşündüğünüz için ayrıldığınızı çocuğunuza anlatın.
• Çocuğunuza onun üzerindeki sorumluluklarınızdan ve onu görme planlarınızdan bahsedin.
• Durumla ilgili sorumluluğu üzerinize alın. Duygusal bir ayrılıkta genelde meseleleri çözüme kavuşturmak her iki taraf için de zorlaşabilir.
• İşi sürüncemede bırakarak çocuğun kafasını karıştırmayın. Eğer ayrılıyorsanız bunu hemen gerçekleştirin ki o da hayatına devam edebilsin.
• Ayrılık sonrası evden ayrılan ebeveynin çocuğu yeni ortamında görmesi gerekir. Böylece çocuk da ayrılığın anlamını kafasında idrak etmeye başlayabilir. Eski aile ortamına tekrar sokulmak çocuk için kafa karıştırıcı olabilir.
• Durumu idare etmenin yetişkinler için bile ne kadar zor olduğunu düşünmeye çalışarak kendinizi çocuğunuzun yerine koyun. Bunun geçici bir istikrarsızlık dönemi olduğuna dair rol yapmaya çalışmanıza gerek yok. Aksine acı verici bir şeyler olduğunu ona itiraf edin ve aynı zamanda her şeyin yeni koşullara göre devam edeceğini anlatın, olumlu yönlerini vurgulayın.
• Biraz zaman geçtikten sonra siz ve eski eşiniz, çocuğunuza ebeveynlik yapmak amacıyla nasıl bir araya gelebileceğinizi konuşabilirsiniz. Ancak bu birlikteliği sağlayabilmeniz, kendi hayatlarınızı belli bir düzene sokana kadar gerçekleşmeyebilir.