"Kansızlık şikayeti olan çocuğuma tahin pekmez yediremiyorum. Tahin pekmezin kan yaptığını biliyorum, doğru mu?"
Sevgili anneler,
Hemen hemen her ortamda bize, çocuk hekimlerine sorulan bazı sorular vardır. Yere duruma göre değişebilse de değişmeyenlerin başında işte yukarıdaki soru gelir.
Ne zaman söylendi, kim söyledi, kimler bunu tekrarladı ve yaydı bilemiyorum ama "pekmezin kan yaptiği" ulusal sorunumuz adeta...
Şimdi anlıyorum ki bir de tahin-pekmez karisimindan da medet umuyoruz. Hatırlarım annem de zaman zaman bizlere yapardi. Yemeğin üstüne tatlı diye biraz yediğimi hatırlıyorum. Çok da hoşlanmazdım doğrusu. Yutmak zordu, damağıma yapışırdı.
Çocuktum...
İşte bu nedenle özenle hazırladığınız bu karışımı neden çocuklarımız sevmiyor, ya da yemiyor diye çok düşünmeyin. Kimi çocuk tatlıyı sevmez, kimi çocuk tatlı sevse de pekmezin tadını sevmez. Kimi tahinin kokusunu, tadını kimi de bu ikisinin karışımının tadını,kokusunu beğenmeyebilir.
Niye dayatıyorsunuz? Ne uğruna?...
İşte sorun burada! Nereden duymuşsak duymuşuz ki pekmez veya tahin pekmez kan yapar diye biliyoruz.
Simdi gelin biraz farklı bakalım. Bildiklerimizi bir bir sıralayalım.
1. Kansızlık çocukluk yaş grubunda sık görülür.
2. Kansızlığın en önemli nedeni (tüm dünyada) demir eksikliğidir.
3. Kansızlık gelişmesin diye her çocuğa duruma göre 4-6. aydan sonra demir damlası başlarız.
4. Hemen hemen hepsinin tadı kötüdür. Çünkü tadı pas gibidir demirin. Yapılacak bir şey yoktur.
5. Yine 4-6. aydan itibaren demir alımını desteklemek icin ek gıdalar başlansın isteriz.
6. Günde yarım litrenin üstünde süt içen çocuklarda demir eksikliği gelişmesi daha sık görülür. Buna dikkat edilmesi gerekir. Eğer bizim dediklerimizi yaparsaniz çocukta demir eksikligi veya buna baglı kansızlık gelişmez.
Peki siz ne yapiyorsunuz???
1. Henuz kesinlik kazanmamış, hiç bir ülkede bu nedenle kullanımı yasaklanmamış paraben var içinde diye demir şurubunu vermiyorsunuz.
2. Kiminiz de tadi kötü diye içiremiyorsunuz? Bunu anlamakta zorlanıyorum. Çocuk ilacı "tadı güzel" diye mi içmelidir? Niye tüm dünyada milyarlarca anne içirebiliyor da biz içiremiyoruz? Bizim çocuklarımızda mı, bizde mi sorun var? Sorun, çocuğa hasta olunca ne yapılması gerektiğini öğretmememizden kaynaklanıyor. Azıcık direnç gösterse çocuk hemen vazgeçiyoruz. Ya da hemen ödül teklif ediyoruz. Ilaç içmenin tercih değil zorunluluk olduğunu öğrenmesine engel oluyoruz.
3. Demir alımını arttırmak için koyu yapraklı sebzeler ve ama ille de kırmızı et gereklidir. Sebze çorbasının ruhu budur. Biz ne yapıyoruz? (Herkes cevabı kendine versin)
4. Çocukların önemli bir kısmı ek gıdalara başlanınca direnir. Sebepler çeşitlidir. Öğürür, belki de kusar. Kimimiz cok uğraşıp kaş yapayım derken göz çıkarırız. Kimimiz de tepki verdi diye hemen geri çekiliriz. Sonuçta çocuk demir ihtiyacını destekleyecek kadar kirmizi et alamaz.
5. Bir kısmımız da çocuk tercih ediyor diye muhallebi ve inek sütü vermeye başlarız. Savunmamız da şudur: "Yeter ki..... " Veya "Bari ........" ile başlayan cümlelerle ifade ettiğimiz nedenler...
Sonuçta çocukta demir eksikliği ve kansızlığı gelişince de yüklen pekmeze...
Olmaz sevgili anneler...
Boşuna uğraşmayin...
1 çorba kaşığı pekmez içinde bir miligramdan az demir var. Kaç çorba kaşığı içirebilirsiniz ki?
Tedavi için günde, kilosu başına altı mg demir vermemiz gerek. Sadece desteklemek ise amacımız bu durumda da kilosu başına bir-iki mg kullanmamız gerek. Pekmezle bu mümkün görünüyor mu sizlere? Hesaplayın kaç çorba kaşığı içmesi gerek?
Ama pekmezi kullanalim... Doğal tatlandırıcı olarak kullanalım... Beyaz şeker yerine kullanalım... Ayrıca boş kalori değildir. Yani içinde kaloriden başka mineraller de vardır. İçinde demirden çok kalsiyum ve magnezyum vardır.
Bir de sütün/yoğurdun içine pekmez konmaz diye söylenmiş sizlere...Sütün icindeki kalsiyum demir emilimini etkiler diye... Bitkisel demirin emilimi kalsiyumdan biraz etkilenir tamam da, zaten pekmezin içinde yaklaşık 100 mg kalsiyum yapısında var. Bilmem açıkça ifade edebildim mi? Ayrıca üstüne titrediğimiz demir de dedim ya 1 mg dan az...
Demem odur ki, çocuğunuza olabildiğince değişik besin hazırlayın. Ama tutturmayın yedirmek icin...
Yıpranmayın ve yıpratmayın...
Sevgiler hepinize....