Bu hafta, etrafımda ne kadar bağımlı ilişkiler yaşayan insanlar olduğunu fark ettim. Bedenen, zihnen, duygusal ve ruhsal bağımlı olma hali ve sonucunda kronik mutsuzluk… Dünyadaki varoluş amacını unutup kendi varlığını başka insanlarda arayan ve bulmayı umut edenler…
Neden ilişkilerde bağımlı hale gelinir? Çünkü aşık olunmuştur. Ayaklar yerden kesilir. Dünyadaki tüm güzel anlamlar karşı tarafa yüklenmiştir. Yaşam dolu, canlı, mutlu olursunuz ve hatta var oluşunuz bir anlam kazanmıştır. Kendinizi özel hissedersiniz, artık tam ve bütünsünüzdür. Bu başlangıçta çok derin ve doyum veren bir duygudur. Çünkü dünyadaki tüm güzel duyguları o vermektedir. Fakat ilişkilerin doğasından olsa gerek, sonrasında sahiplenme, kontrol etme, kıskanma , alınma, içerleme, öfkelenme, kırılma, haklı olma ihtiyacı duyma, duygusal ihtiyaçlarınızı giderme, duygusal talepler, eleştirme, suçlama ve yargılama hakkını görürsünüz kendinizde çünkü o artık size aittir, çünkü kendinizi onunla bütün hissediyorsunuzdur ve bütünlüğün içinde bunlar da vardır!! Sonra bir mutlu bir mutsuz olma hali başlar, dengesizlik yıpratır. İlişki form değiştirmiştir artık, bütünlük duygusu yerini yavaş yavaş yarım olma haline bırakır. Günlük yaşamda bile mutluluğunuzu ya da mutsuzluğunuzu sadece ondan aldığınız duygu belirler.
Yani artık o insana bağımlı hale gelmişsinizdir, bu madde bağımlılığı gibi bir şeydir. Uyuşturucu alındığında mutluluk zirvededir. Etkisi geçtiğinde ya da alınmadığında acı başlar. Her bağımlılık böyledir. Yapaydır, sunidir, geçicidir. Sende olmadığını sandığın duyguyu başka bir şeyden, başka birinden almayı isteme halidir.
Bu bağımlılıktan özgürlüğe, kendi varlığının değerini güzelliğini görerek, hissederek kurtulabilirsin. Başka insana yüklediğin tüm anlamlardan özgürleşmek… Ve tabii kendini gerçekten ama gerçekten sevmek… İnsanın kendi varlığına olan sevgisi başka hiçbir insana ihtiyaç duymaz, dışsal herhangi bir ihtiyaca gereksinim duymaz, dolayısıyla ilişkiler ihtiyaçların giderilmesi için değil, sadece sevgiyle yaşanır. Olduğu gibi… Olması gerektiği gibi…