Affetmenin gücü insani onursallığın temsilidir. Sevgi gücün dengelenmiş mükemmelliği ile buluştuğunda affedemeyecek ne kalır ki? Affederek senin için var olan her şeyin hakkını da vermek gerekir. Yaradan’ın iyiliği ve güzelliği hepimizi affeder ki, bizler O olanın tezahürü olarak affı tanır ve gücünü biliriz.
Evrenin tüm lütufları var olanların affedenine çok daha derin bir sunum içindedir. Seçiciliğinden değil, hak yasası gereği affı tanır sistem. Hak ilk ve son durağımızdır. Doğarken hak ederiz ilk nefesi, doğum zordur. Ölürken hakla veririz son nefesi. Ardımızdan sorarlar “Hakkınızı helal ediyor musunuz?” diye. Hak yasası af ile el ele çalışır. Hak etmeyenleri affetmek nasıl olur diye sorarsanız, af seni ilgilendirir. Affetmeyerek onun yaptıklarını da üstlenerek işini zorlaştırırsın. Affederek işi hak yasasına ve evrensel sistemin işleyişine bırakırsın.
Unutulmamalı ki, bizler yüksek güçler ve enerjilerle bezenmiş mükemmel insanlarız. Görevimiz ise öğrenmek. Herkesin öğrenme konusu birbirinden farklıdır. Fakat, işlerin işleyişinin olması gerektiği gibi gitmesine izin vermek gerekir. Yani insanların yapacakları ve evrensel sistemin içinde yardımcılarımızın ve üst düzey ilahi yöneticilerin görevleri birbirinden farklıdır. Şükürler olsun ki böyledir. Yapabileceklerimiz tanımlanmıştır ve dahasını biz düşünmek zorunda değiliz. Bu nedenle sen affet, af dile, gerisini hak yasasına ve işleyen sistemin mükemmelliğine teslim et. Sana düşen bu kadarı çünkü. Haddimizi ve yerimizi bilmemiz gerekiyor.
Affetmemek;
- Olayın her iki tarafın ruhsal seçimi olduğunu reddetmektir.
- Öncelikle kendi seçimlerini ve öğrenme sürecini reddetmektir.
- Olayın tamamını üstlenerek gerçek paylaşımdan uzaklaşmak ve diğerinin öğrenim sürecini de engellemektir.
- Diğerinin de yükünü alarak olağandan fazla yükle hayat boyu yaşamaktır.
- Sürekli hücresel hafızayı bozmak ve hastalık için hazırlık yapmaktır.
- Bilinç, bilinçaltı, ruh ve enerji alanı arasına perdeler koymaktır.
Affetmek özgürlüktür, duygularından yaşadıklarından, diğer insanlardan özgürleşmektir... Yaşadığın tüm olumsuzluklardan özgürleşmektir. Hür olmaktır. Kuş gibi hafif özgür... Sonrasında içsel huzur, anı yaşamanın verdiği haz. Yaşadığını, var olduğunu hissetme duygusu...
Affetmek; her ne oldu ise bedelini ödemeye, her ne oldu ise bedelini almaya gönüllü olmaktır. "Bu olayın tüm yükünü ve sorumluluğunu alıyor ve üstleniyorum, kendimi ve diğer kişiyi özgür bırakıyorum" demektir.
Affın yaşamınızda yer almasına izin verin.
Katkılarından dolayı sevgili dostum Ebru’ya teşekkürler...