Aşırı derecede kontrollü anne babalar geriye çok az olasılık bırakırlar. Bu tür anne babalar genelde çocuklarının ne istediklerini dinlemezler. Sözgelimi çocuk bir arkadaşıyla oyun oynamayı planlıyor ya da başka bir arkadaşının ev partisine gitmek istemiyor olabilir.
Hangi çocuğun aşırı derecede kontrol altında tutulduğunu çok kolay bir biçimde anlayabilirsiniz. Bu çocuklar, kendi hayatlarıyla ilgili alınan kararlarda çok az söz hakkına sahiptir, ilgi alanlarına ve kendilerine uygun gördükleri tercihlerle kendilerini ifade edebilme fırsatı yakalamak için avaz avaz bağırırlar.
Peki, fazla kontrollü olup olmadığınızı nasıl anlarsınız?
Diyelim ki çocuğunuzun popüler olmasını ve oyun günleri düzenlemesini istiyorsunuz ama çocuğunuz pek de oralı olmuyor. Belki de aslında tek istediği başka çocuklarla beraber olmak yerine eve gelip tek başına oyun oynamak olabilir. Buna benzer bir durumu daha ele alalım. Çocuğunuzun zamanında yapmak isteyip de bu şansı bulamadığınız, bu yüzden de içinizde kalan aktivitelerle uğraşmasını istiyor olabilirsiniz. Çocuğunuz haftalar boyunca bunları yapmaya itiraz edebilir.
Çocuğunuzu dinleyin. Eğer bir şeyler önerdiğinizde ondan bir tepki ya da ilgisini gösteren herhangi bir işaret alamıyorsanız, ona sunduğunuz fırsatlar pek de katılmak istemediği şeyler olabilir.
Bir şeylerin olmasını sağlamak gerçekten çok zordur. Dolayısıyla anne babaların neden her şeyin çok iyi planladığından ya da uygulamaya konulduğundan emin olmak istediklerini tamamıyla anlaşılır. Fakat aşırı sınırlama ve kontrolün çocuk üzerine yaratacağı etki görmezden gelinemez. Eğer her şey sistematik olarak hazırlanmış şablonlardan oluşursa ve çocuğunuz hiç seçme şansı olmazsa, bu haliyle dünyaya nasıl bakacağını bir düşünün. Sizce böyle bir durumda esnek ve uyumlu olmak gibi becerileri nasıl geliştirebilecek?
Rutinler önemsiz değil elbette. Pek tabii ki rutinler çocuğun kendini huzurlu hissetmesi için güvenlik ve bir tür yapı sağlarlar. Örneğin okuldan eve gelmesi, kıyafetlerinin değiştirilmesi, bir şeyler atıştırması, dinlenmesi ya da akşam yemeğinden önce ödevini bitirmesi gibi rutinler makul sayılabilir. Ama çocuk akşam yemeğini mutlaka saat 5’te yiyecek diye kendiliğinden ortaya çıkan diğer aktiviteler hoş karşılanmıyorsa o anne babanın biraz aşırıya kaçtıklarını söylenebilir.
Unutmayın ki farklı bir şeyler yapmak çocuklar için çok eğlencelidir ve onlara esnek olmak gerektiğini öğretmek de çok önemlidir.